Так получилось, что Я, Уладзiмiр Гурскi сын Фiлiпа i Хэлены согласно iх сговора i согласiя ýпершыню заýважыý сьвет у мястэчку Васiлевiчы, Палесскай вобласьцi БССР.
Памятаю, што было даволi не цёпла, 2 студзеня 1952 (так запiсалi у Пасьведчанне аб нараджэннi, сам у той час быý даволi не адукаваны, лiтары ад лiчбаý не адрознiваý). Здольнасцi да малявання вiдаць ад дзядулi Януара, што з пад Менску.
Далей школа, войска. Маю адукацыю мастака рэстаýратара. На маю думку я не мастак, а толькi крочу па шляху да гэтага, невядомага. Малюю, разфарбоýваю свае думкi з дапамогай пэндзля, фарбы i на iльняное палатно. Па пашпарту - жыхар мястэчка Васiлевiчы, Гомельскай вобласцi, што на Беларусi, за 98 км да мястэчка Прыпяць з атамовай цяплоýняй. Тут i знаходжусь з цямна да ранiцы ý драýлянай хаце па вул. Камса-моль-скай, 52
Тэлефон - цемна чырвоны, нумар код-7-41-82 г. Рэчыцы
На вялiкi жаль да гэтага часу не маю жонкi-жанчынкi.
ОХ-Е.
  Пишите мне:   gurski@narod.ru
Hosted by uCoz